Zmiana leków oryginalnych na generyczne w leczeniu padaczki
Switching branded drugs to generics in epilepsy
Marcin Kopka

Streszczenie
W dzisiejszych czasach, gdy wzrastają koszty leczenia, leki generyczne mogą być atrakcyjną, tańszą alternatywą dla leków oryginalnych. Zatwierdzone leki generyczne są równoważne z lekami oryginalnymi pod względem substancji czynnej i parametrów farmakokinetycznych (powierzchnia pod krzywą i maksymalne stężenie w osoczu), używanych do stwierdzenia biorównoważności pomiędzy nimi. Osiąga się ją, gdy 90% przedziałów ufności wyżej wspomnianych parametrów farmakokinetycznych zawiera się w granicach od 80% do 125%. Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) badania biorównoważności powinny być przeprowadzane na małych grupach (od 18 do 24) zdrowych, dorosłych ochotników. Nie mogą oni palić papierosów oraz przyjmować innych leków poza badanym.
Chociaż w wielu schorzeniach leki generyczne mogą być atrakcyjną, tańszą alternatywą dla leków oryginalnych, to pod tym względem padaczka jest wyjątkowa z uwagi na poważne konsekwencje nawrotu napadów. Wielu klinicystów wyraża obawy związane z zamianą leków oryginalnych na generyczne u osób cierpiących na epilepsję.
Zgodnie z opublikowanymi w piśmiennictwie badaniami ankietowymi oraz opisami przypadków zamiana leków z oryginalnych na generyczne może prowadzić do zwiększenia częstości napadów padaczkowych lub nasilenia objawów ubocznych. Wiele towarzystw naukowych sprzeciwia się zmianie leków u chorych na epilepsję, szczególnie leczonych niskimi oraz wysokimi dawkami.
Chociaż leki generyczne oferują istotne ograniczenie kosztów leczenia, to decyzja o zmianie terapii nie powinna być rutynowa, ale raczej podejmowana indywidualnie, po dogłębnej analizie wielu czynników. Szczególną uwagę należy zachować u chorych na padaczkę leczonych lekami o wąskim indeksie terapeutycznym.
Słowa kluczowe: epilepsja, terapia, leki odtwórcze

Abstract
Nowadays, as costs of treatment are increasing, generic drugs can be an attractive cheaper alternative to original medicines. Approved generic drugs are equivalent to their branded alternatives in terms of active ingredients and pharmacokinetic measures (area under curve and maximum plasma concentration) used to ascertain bioequivalence between these drugs. The bioequivalence is achieved when 90% of confidence intervals of the above-mentioned pharmacokinetic parameters is contained between 80% and 125%. According to guidelines of World Health Organization (WHO) the bioequivalence studies should be performed in small groups (from 18 to 24) of healthy adult volunteers. They cannot smoke cigarettes or take concurrent medications. Although in many aspects generic drugs may be attractive cheaper alternative to original medicines, in this respect, epilepsy is unique due to serious consequences of seizure recurrences. Many clinicians share their concerns for switching original to generic drugs in people with epilepsy. According to surveys and case studies published in literature, subjects may experience greater seizures frequency or increased side eff ects when switching between original and generic drugs. Many scientific societies oppose switching drugs in people with epilepsy, especially when treated with the lowest and highest doses. Although generic drugs off er significant reduction of treatment costs, the decision to change treatment should not be just a routine, but rather should be considered case by case after an in-depth analysis of many factors. Particular attention should be kept in case of patients with epilepsy treated with drugs with a narrow therapeutic index.
Keywords: epilepsy, therapy, generic drugs


Natalizumab – rozszerzona refundacja od 1 lipca 2018 r.
Rozmowa z lek. Wojciechem Wichą

Od 1 lipca 2018 r. Ministerstwo Zdrowia rozszerzyło refundację natalizumabu dla całej populacji. Obok JCV – od teraz można inicjować terapię również u pacjentów JCV+, jednocześnie likwidując barierę terapii 5 lat i pozostawiając decyzję o długości terapii lekarzowi.


Bezpieczeństwo i skuteczność doustnej kladrybiny u pacjentów z rzutowo-remisyjną postacią stwardnienia rozsianego: wyniki randomizowanej kontynuacji badania CLARITY
Safety and efficacy of cladribine tablets in patients with relapsing-remitting multiple sclerosis: results from the randomized extension trial of the CLARITY study

Strszeczenie

Cel: Ocena bezpieczeństwa i skuteczności leczenia kladrybiną w 2-letniej kontynuacji badania (CLARITY Extension).
Metody: W 2-letniej kontynuacji badania pacjenci przyjmujący placebo w badaniu CLARITY otrzymali kladrybinę w dawce 3,5 mg/kg; a przyjmujący wcześniej kladrybinę byli powtórnie randomizowani 2 : 1 do grupy otrzymującej kladrybinę w dawce 3,5 mg/kg lub placebo z maskowaniem.
Wyniki: Leczeniu poddano w sumie 806 pacjentów. Częstość działań niepożądanych była zasadniczo podobna w poszczególnych grupach, ale częstość występowania limfopenii ≥ 3. stopnia była wyższa w przypadku kladrybiny niż placebo (limfopenia 4. stopnia występowała rzadko). U pacjentów przyjmujących kladrybinę w dawce 3,5 mg/kg w badaniu CLARITY, u których w kontynuacji badania wystąpiła limfopenia ≥ 3. stopnia, u > 90% pacjentów leczonych kladrybiną 3,5 mg/kg i u wszystkich otrzymujących placebo w kontynuacji badania, limfopenia zmniejszyła się do stopnia 0.-1. przed zakończeniem badania. Leczenie kladrybiną w badaniu CLARITY wykazywało poprawę skuteczności, która utrzymywała się u pacjentów otrzymujących placebo w CLARITY Extension; spośród pacjentów leczonych kladrybiną w dawce 3,5 mg/kg w badaniu CLARITY, ok. 75% pozostało wolnych od rzutów podczas przyjmowania placebo w kontynuacji badania.
Wniosek: Leczenie doustną kladrybiną przez 2 lata, a następnie podawanie placebo przez kolejne 2 lata powodowało trwałe korzyści kliniczne podobne do 4-letniego leczenia kladrybiną, przy niskim ryzyku ciężkiej limfopenii lub pogorszenia klinicznego. W tym badaniu dalsze podawanie kladrybiny po 2-letnim okresie leczenia nie przyniosło ewidentnej poprawy klinicznej.
Słowa kluczowe: postać rzutowo-remisyjna stwardnienia rozsianego, doustna kladrybina, randomizowane badanie kliniczne, CLARITY Extension, bezpieczeństwo, skuteczność


Przestawienie z leczenia oryginalnym octanem glatirameru na leczenie generyczną postacią: wyniki 15-miesięcznego rozszerzenia badania GATE
Switching from branded to generic glatiramer acetate: 15-month GATE trial extension results

Streszczenie
Założenie: 15-miesięczne badanie obserwacyjne po próbie klinicznej podwójnie zaślepionej z grupą kontrolną placebo nad zastosowaniem octanu glatirameru dla oceny równoważności z Copaxone’em® (GATE).
Cel: Ocena skuteczności, bezpieczeństwa i tolerancji leczenia generycznym octanem glatirameru (GTR) oraz ocena skuteczności, bezpieczeństwa i tolerancji przejścia z leczenia oryginalnym octanem glatirameru (GA) na leczenie GTR.
Metody: W sumie 729 pacjentów otrzymywało GTR w dawce 20 mg/ml dziennie. W 12., 15., 18., 21. i 24. miesiącu oceniano bezpieczeństwo, a w 12., 18. i 24. miesiącu punktację w Rozszerzonej Skali Stanu Niesprawności i obrazy w badaniu magnetycznym rezonansem jądrowym (MRI). Obecność przeciwciał przeciwko glatiramerowi (ADAs) badano wyjściowo oraz w miesiącach: 1., 3., 6., 9., 12., 18. i 24.
Wyniki: Średnia liczby ognisk wzmacniających się po podaniu gadolinu w grupie GTR/GTR i grupie GA/GTR była podobna w miesiącach 12., 18. i 24. Zmiana w zakresie pozostałych parametrów MRI była podobna w grupie GTR/GTR i GA/GTR. Roczny wskaźnik rzutów (ARR) nie różnił się pomiędzy grupami GTR/GTR i GA/GTR, wynosił odpowiednio 0,21 i 0,24. Częstość występowania, spektrum i nasilenie zgłaszanych działań niepożądanych nie różniły się pomiędzy grupami GTR/GTR i GA/GTR. Miana ADAs przeciw glatiramerowi były podobne w grupach GTR/GTR i GA/GTR.
Wnioski: Skuteczność i bezpieczeństwo GTR utrzymuje się przez 2 lata. Ponadto przejście z GA na GTR jest bezpieczne i dobrze tolerowane.
Słowa kluczowe: stwardnienie rozsiane, próba kliniczna, octan glatirameru, lek generyczny, równoważność