Postępy neurologii praktycznej
Postępy w leczeniu stwardnienia rozsianego – 2015. Przegląd wybranych terapii pacjentów ze stwardnieniem rozsianym
Advances in the treatment of multiple sclerosis – 2015. A review of selected treatment of patients with multiple sclerosis
Jacek Zaborski
Artykuły tłumaczone
Odstawienie leków przeciwpadaczkowych u pacjentów bez napadów
Stopping antiepileptic drugs in seizure-free patients
Curr Opin Neurol 2014; 27: 219–226
Komentarz: Dr hab. n. med. Rafał Rola
Ocena i postępowanie z pacjentem z podejrzeniem zakrzepicy żylnej mózgu
Evaluation and management of a patient with possible cerebral venous thrombosis
Neurology: Clinical Practice 2014; 394–401
Komentarz: Dr hab. n. med. Halina Sienkiewicz-Jarosz
Omówienia
Omówienie interesujących doniesień kazuistycznych i klinicznych
Dr Piotr Sokołowski
Trudne rozmowy
Komunikacja lekarza neurologa z pacjentem: kontakt wzrokowy, klaryfikacja i tzw. potencjał relacyjny komunikatów
Communication between a neurologist and his patient: eye contact, clarification and a relation potential in communication
Daniel Jerzy Żyżniewski
Ogólne problemy praktyki lekarskiej
Zgoda pacjenta na udzielenie świadczenia zdrowotnego. Prezentacja teorii i orzecznictwa
Rafał Patryn
Co warto przeczytać, co warto mieć w bibliotece
Kalendarium konferencji naukowych
Quiz
Postępy w leczeniu stwardnienia rozsianego – 2015. Przegląd wybranych terapii pacjentów
ze stwardnieniem rozsianym
Advances in the treatment of multiple sclerosis – 2015. A review of selected treatment of patients with multiple sclerosis
Jacek Zaborski
Streszczenie
Celem prezentowanego przeglądu jest podsumowanie skuteczności i bezpieczeństwa stosowania nowych leków lub tych, które prawdopodobnie pojawią się na rynku w najbliższym czasie. Omówiono jedynie leki mające zastosowanie w leczeniu modyfikującym naturalny przebieg stwardnienia rozsianego.
Do leków już wprowadzonych do leczenia, jak i tych, które będą na rynku w najbliższym czasie, należą m.in.: alemtuzumab, daklizumab, okrelizumab oraz pegylowana postać interferonu beta-1a (IFNβ-1a). Leki te różnią się mechanizmem działania, mają odmienne profile skuteczności, bezpieczeństwa i tolerancji.
Abstract
The purpose of the following review is to summarize, what is known of the features such as the efficacy and safety of the new drugs or those that are yet to be soon introduced onto the market. Only the drugs modifying the natural course of multiple sclerosis were taken into consideration in this review.
Drugs like: alemtuzumab, daclizumab, ocrelizumab, pegylated form of interferon beta-1a (IFNβ-1a) are already available in the treatment of multiple sclerosis or soon will be launched onto the market. These drugs vary in terms of mechanism of action as well as efficacy rate, safety and tolerability.
Słowa kluczowe: stwardnienie rozsiane, przeciwciała monoklonalne, biotyna, alemtuzumab, PEG-IFN, daklizumab, okrelizumab
Key words: multiple sclerosis, monoclonal antibodies, biotin, alemtuzumab, PEG-IFN, daclizumab, ocrelizumab
Odstawienie leków przeciwpadaczkowych u pacjentów bez napadów
Tłumaczenie artykułu:
Stopping antiepileptic drugs in seizure-free patients
Streszczenie
Cel przeglądu. Na podstawie dostępnych dowodów zamierzamy rozważyć zagrożenia i korzyści odstawienia leków przeciwpadaczkowych (antiepileptic drugs – AED) u dorosłych i dzieci leczonych zachowawczo oraz chirurgicznie, u których uzyskano remisję. Przedstawiamy w skrócie czynniki ryzyka i czynniki zapowiadające nawrót napadów po odstawieniu AED oraz prawdopodobieństwo nieuzyskania stanu beznapadowego. Na koniec omawiamy informacje, jakie o naturalnym przebiegu zaburzenia padaczkowego może przynieść odstawienie AED.
Najnowsze wyniki. U pacjentów leczonych zachowawczo ryzyko nawrotu po odstawieniu AED jest zwiększone aż do 2 lat po zaprzestaniu ich podawania, chociaż wydaje się, że na długoterminowe wyniki odnośnie do wystąpienia napadów nie mają wpływu decyzje dotyczące stosowania leków. Większość nawrotów występuje w pierwszym roku po odstawieniu. Poznano kilka czynników zapowiadających nawrót po odstawieniu. Ryzyko wystąpienia niekontrolowanej padaczki po przerwaniu stosowania AED występuje u mniej niż jednego pacjenta na pięciu. Nie zbadano dotychczas w sposób randomizowany z grupą kontrolną problemu, czy odstawienie AED po chirurgicznym leczeniu padaczki ma wpływ na napady. W najnowszych badaniach wskazuje się, że odstawienie AED jedynie ujawnia niepełne powodzenie leczenia chirurgicznego. Ryzyko nieuzyskania stanu beznapadowego po nawrocie pooperacyjnym wynosi około 30% i prawdopodobnie zaprzestanie podawania AED na to nie wpływa. Czas odstawienia AED nie ma wpływu na rzeczywiste wyniki odnośnie do wystąpienia napadów.
- Nie ma dowodu na to, że samo odstawienie AED oddziałuje negatywnie na długoterminowe wyniki odnośnie do wystąpienia napadów u pacjentów, którzy pod wpływem leczenia za pomocą AED lub po chirurgicznym leczeniu padaczki uzyskano stan beznapadowy. Zaprzestanie leczenia AED ujawnia naturalny przebieg choroby u pacjentów leczonych zachowawczo i kompletność resekcji sieci padaczkorodnej u pacjentów leczonych chirurgicznie z powodu padaczki.
Słowa kluczowe: leki przeciwpadaczkowe, leczenie, chirurgiczne leczenie padaczki, naturalny przebieg, remisja, odstawienie leku
Ocena i postępowanie z pacjentem z podejrzeniem zakrzepicy żylnej mózgu
Tłumaczenie artykułu:
Evaluation and management of a patient with possible cerebral venous thrombosis
Streszczenie
Zakrzepica żylna mózgu (cerebral venous thrombosis – CVT) jest stosunkowo rzadką formą udaru, zwykle dotykającą osoby młode. CVT charakteryzuje się różnorodnością objawów neurologicznych, co wymaga dużej czujności klinicznej w celu postawienia właściwego rozpoznania i natychmiastowego włączenia odpowiedniego leczenia. Wiele okoliczności, takich jak wcześniejszy stan zdrowia, przemijające zaburzenia, stosowanie określonych leków, i pewne sprzyjające warunki są kojarzone z wystąpieniem objawów CVT. Ból głowy, ogniskowe objawy neurologiczne i napady padaczkowe są najczęstszymi początkowymi objawami klinicznymi. MRI w połączeniu z wenografią stało się badaniem obrazowym z wyboru, ponieważ metoda ta charakteryzuje się dużą czułością i swoistością dla ustalenia rozpoznania. Wenografia KT jest alternatywną metodą w stosunku do MRI, ponieważ technika ta daje podobne wyniki diagnostyczne. Leczenie farmakologiczne CVT antykoagulantami jest powszechnie akceptowane. Na 100 przypadków nawrót CVT wynosi 2,8%, a śmiertelność w CVT osiąga 10%.
Zaburzenia kontroli impulsów w chorobie Parkinsona: przegląd od neurobiologii do leczenia
Tłumaczenie artykułu:
Impulse control disorders in Parkinson’s disease: an overview from neurobiology to treatment
Streszczenie
Choroba Parkinsona (Parkinson’s disease – PD) jest drugim co do częstości występowania schorzeniem neurodegeneracyjnym mózgu i charakteryzuje się występowaniem objawów ruchowych, takich jak drżenie, bradykinezja, sztywność oraz niestabilność postawy. U większości pacjentów dochodzi także do pojawienia się objawów pozaruchowych. Zaburzenia kontroli impulsów (impulse control disorders – ICD) należą do zmian behawioralnych, które często pomija się w praktyce klinicznej.
Częstość występowania ICD w PD waha się w szerokim zakresie od 6,1% do 31,2% i uważa się, że stosowanie leków dopaminergicznych jest największym czynnikiem ryzyka. Postępowanie polega głównie na obniżeniu dawek leku dopaminergicznego. W doświadczeniu autorów ICD wywiera olbrzymi wpływ na jakość życia pacjentów oraz ich rodzin i z tego względu nie należy go ignorować. Pilną potrzebą jest przeprowadzenie badań mających na celu określenie wpływu ICD na stopień obciążenia opiekunów osoby chorej na PD. Podjęto próbę przedstawienia wszechstronnego pełnego przeglądu piśmiennictwa na temat skomplikowanej neurobiologii ICD i omówiono czynniki ryzyka, podatność genetyczną, metody badania przesiewowego oraz leczenie.
Słowa kluczowe: zaburzenia kontroli impulsów, choroba Parkinsona, opiekun
Komunikacja lekarza neurologa z pacjentem: kontakt wzrokowy, klaryfikacja i tzw. potencjał relacyjny komunikatów
Communication between a neurologist and his patient: eye contact, clarification and a relation potential in communication
Daniel Jerzy Żyżniewski
Streszczenie
W artykule zasygnalizowano psychologiczny aspekt kontaktu wzorkowego w relacji lekarza z jego pacjentem. Autor poruszył temat wartości inicjowania i budowania dobrej, partnerskiej relacji lekarza z osobą chorą za pomocą kontrolowanego kontaktu wzrokowego, a także werbalnej techniki komunikacyjnej, jaką jest klaryfikacja. Artykuł podaje przykłady klaryfikacji i zestawia tę technikę z parafrazą, wskazując na duże możliwości zastosowania obu tych technik. Autor sygnalizuje dodatkowo wątek dysonansu poznawczego w relacji lekarza z osobą chorującą oraz temat tzw. potencjału relacyjnego komunikacji.
Abstract
The article contains some psychological aspects of eye contact in the relationship between a neurologist and his patient. Author describes how to make use of a control eye contact and make a relationship between a doctor and a patient more eff ective and partnership. The clarification technique is proposed as a practical value of communication and is compiled with paraphrase technique in the practical context of use. Cognitive dissonance is signaled as natural probable fact in the relationship between doctor and a patient, and a relation potential in communication as well.
Słowa kluczowe: komunikacja, partnerstwo, psychologia, neurologia
Key words: communication, partnership, psychology, neurology
