Przyczyną tej przykrej dolegliwości mogą być np. zwyrodnienie kręgów i stawów kręgosłupa, dyskopatia, skolioza, zmiany pourazowe czy przeciążenie pewnych grup mięśni. Dwie trzecie wszystkich bólów kręgosłupa dotyczy odcinka lędźwiowego. Dlaczego to właśnie ta część boli najczęściej? Pomimo że kręgi lędźwiowe są najbardziej masywne z całego kręgosłupa, odcinek ten charakteryzuje się dużą ruchomością. Wykonuje ruchy zgięcia i wyprostu, zgięcia bocznego do lewej i prawej strony, a także rotacji w lewo i prawo, przy czym też na wysokości odcinka lędźwiowego spoczywa cały ciężar górnej połowy ciała. Tutaj spotykają się wszystkie siły działające na organizm człowieka. Można sobie wyobrazić co się dzieje, gdy jeszcze dodatkowo obciążymy nasze mięśnie, np. dźwigając coś ciężkiego. Najczęstszą przyczyną bólów kręgosłupa są przeciążenia mięśniowe. Powstają one na skutek długotrwałej pracy statycznej, np. wielogodzinne siedzenie przy komputerze lub długie podróże samochodem. Nieleczone prędzej czy później doprowadzą do zmian w strukturach tkanki mięśniowej oraz utraty funkcji kurczenia i rozkurczania się. Aby temu zapobiec, trzeba zadbać o prawidłowe funkcjonowanie mięśni. Równomierne rozłożenie sił zginaczy i prostowników jest bardzo ważne, jeśli jedna z tych grup jest słabsza, druga poprzez kompensację przejmuje funkcję pierwszej. Słabe mięśnie brzucha są przyczyną słabej stabilizacji, a to z kolei powoduje przeciążenia pleców. Zatem co robić, żeby uniknąć tego tak powszechnego, globalnego problemu? Po pierwsze – zadbać o dobrą stabilizację centralną, a po drugie – stretching (rozciąganie). Poniżej zestawiono przykładowe ćwiczenia na stabilizację centralną oraz ćwiczenia rozciągające.

Jak rozpoznać przepuklinę kręgosłupa i kiedy udać się do lekarza?

Nieustający ból pleców, który nie mija po zmianie pozycji ciała lub odpoczynku może oznaczać, że z kręgosłupem dzieje się coś niedobrego. Aż 70% pacjentów skarży się na dolegliwości w odcinku lędźwiowym, a 20% na ból w odcinku szyjnym.

Wiele osób bagatelizuje bóle kręgosłupa. Pamiętajmy jednak, że na kondycję kręgosłupa pracuje się latami. Jedynie aktywny tryb życia, zdrowa dieta oraz ruch są w stanie uchronić nas przed typowymi schorzeniami kręgosłupa, tj. przepukliną, wypukliną, osteoporozą. Bardzo ważne jest dbanie o prawidłową postawę w czasie odpoczynku (zasypianie przed telewizorem jest podstawowym błędem), snu, siedzenia przy komputerze czy stole. Zakładanie nogi na nogę, o czym z pewnością wielokrotnie przypominała nam mama lub babcia, również ma zły wpływ na krzywiznę kręgosłupa i nie pomaga mu w utrzymywaniu prawidłowej postawy.

Wszystko o przepuklinie

W ciągu całego życia kręgosłup musi przyjmować na siebie wiele obciążeń. Najwięcej z nich dotyczy krążków międzykręgowych. W wyniku codziennej pracy kręgosłupa oraz obciążeń – krążki te tracą swoją elastyczność, a tkanka wnika do wnętrza pierścieni włóknistych, uciskając na tylne ścięgno lub korzenie nerwów. W przypadku tzw. prolapsu (zespołu Barlowa) dochodzi do średniej wielkości przepukliny, czyli wypadnięcia krążka międzykręgowego między pierścieniem włóknistym i więzadłem podłużnym kręgosłupa. Przepuklina może dotrzeć przez pęknięcie więzadła podłużnego do kanału nerwowego.

Objawy towarzyszące temu zjawisku w odcinku lędźwiowo-krzyżowym to:

• bóle nóg,
• swędzenie,
• uczucie odrętwienia,
• osłabienie,
• ograniczenie ruchomości,
• zaburzenia w opróżnianiu pęcherza moczowego,
• atrofia mięśni brzucha.

Jeśli natomiast przepuklina pojawi się w odcinku szyjnym, powoduje objawy w postaci: bólu pleców, ramion lub tylnej części głowy, bóle migrenowe, swędzenie, odrętwienie, zaburzenia motoryki precyzyjnej, zawroty głowy, zaburzenia widzenia, a nawet paraliż. Przepuklina może wystąpić również w odcinku piersiowym. Z powodu objawów sugerujących również chorobę serca łatwo się pomylić w samodzielnym rozpoznaniu.

Co zaleci lekarz?

Dziewięćdziesiąt procent użytkowników Internetu rozpoznaje to schorzenie na podstawie wyszukiwarki Google; również w niej szuka specjalistów. Udając się do neurochirurga lub neurologa pamiętajmy, aby poprosić o pełen zestaw badań, czyli przede wszystkim o badanie RTG oraz o badanie rezonansem magnetycznym, dzięki któremu lekarz jest w stanie ocenić kondycję wszystkich struktur miękkich i zobaczyć nawet najmniejsze zmiany. W ten sposób ustalamy, czy przyczyna choroby tkwi w samym mięśniu, czy w połączonym z nim nerwie.

Ważne w postawieniu właściwego rozpoznania są indywidualne podejście do pacjenta, wywiad i badanie neurologiczne. Precyzyjne dane i szczegółowe badanie, a także określenie czynników ryzyka (uwarunkowań społecznych, ogólnego stanu pacjenta, wieku, pracy) są niezbędne do właściwego leczenia, tak aby nie wyrządzić krzywdy pacjentowi i nie spowodować większych kosztów leczenia zarówno dla chorego, jak i dla placówki.

 

Źródło:

1. http://rehmedis.pl/bol_przeciazeniowy_kregoslupa.html

2. https://naszorlik.pl/baza-wiedzy/cwiczenia-na-kregoslup-dzialaj

3. http://www.hbclinic.pl/bole_miesni_i_stawow.html

4. http://www.asa.eu/baza-wiedzy/nasz-ekspert-radzi/okiem-fizjoterapeuty-odcinek-ledzwiowy