Dziś w Polsce na chorobę Alzheimera i inne zaburzenia pamięci choruje nawet 400 tysięcy osób, niemal wszystkie wymagają całodobowej opieki. Najczęściej to osoby starsze, które ukończyły 65 lat. Ponad 90% z nich przebywa w domu, a opiekę nad nimi sprawuje najbliższa rodzina. Opiekunami są zwykle współmałżonek lub dzieci chorego, którzy biorą na siebie wysiłek nieustannego dyżuru. Wymaga to fizycznej sprawności i psychicznej odporności w miarę jak choroba postępuje.

Choroba Alzheimera dotyczy całej rodziny pacjenta, szczególnie jego opiekunów. Niejednokrotnie nie zdajemy sobie sprawy z tego, jak trudna jest codzienna opieka na osobą z tą chorobą. Potrzeby opiekunów stają się mniej ważne. Jeśli zwiększymy ich świadomość na temat mechanizmów choroby i nauczymy ich, jak prawidłowo wspierać, możemy poprawić jakość życia całej rodziny.

Dla osób sprawujących opiekę nad chorymi z chorobą Alzheimera istotne są zagadnienia, które mają ważny wpływ w pomocy, czyli leczenie zaburzeń snu, depresji, stanów lękowych oraz zaburzeń zachowania. Także aspekt psychologiczny w opiece jest bardzo istotny, jak rozmawiać z osobą chorą, jak reagować na zmiany jej nastroju i zachowania oraz jak radzić sobie z konsekwencjami opieki nad osobą chorą.

Opieka nad pacjentem z chorobą Alzheimera jest trudnym wyzwaniem dla jego rodziny i ich bliskich. Ważne są cierpliwość, opanowanie, spokój i cierpliwość. „W początkowym okresie choroby pomocna może być psychoterapia, terapia zajęciowa, treningi pamięci. Udział w takich zajęciach podnosi nastrój pacjenta i pozwala dłużej zachować sprawność” [1]. Osoba sprawująca opiekę nad osobą z chorobą Alzheimera powinna zatem zasięgać porad specjalistów, lekarzy czy pomocy w odpowiednich poradniach – przyczyni się to do polepszenia kontaktu z chorym i pomoże w lepszej jego opiece.

[1] Poradnik dla opiekunów osób dotkniętych chorobą Alzheimera. Wielkopolskie Stowarzyszenie Alzheimerowskie, Poznań 2008, s. 12.