Osoby zmieniające pracę nie będą musiały robić nowych badań lekarskich, jeśli już te posiadane będą nadal aktualne, a warunki pracy na nowym stanowisku będą podobne jak na poprzednim.
Ustawa z dnia 7 listopada 2014 r. o ułatwianiu działalności gospodarczej (Dz. U. z 27.11.2014 r. poz. 1662) wprowadzi od 1 kwietnia 2015 r. istotną zmianę w art. 229 Kodeksu pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502) dotyczącą przeprowadzania wstępnych badań lekarskich pracowników.
Regulacja wskazuje, że wstępnym badaniom lekarskim nie podlegają osoby:
- Przyjmowane ponownie do pracy u tego samego pracodawcy na to samo stanowisko lub na stanowisko o takich samych warunkach pracy w ciągu 30 dni po rozwiązaniu lub wygaśnięciu poprzedniego stosunku pracy z tym pracodawcą.
- Przyjmowane do pracy u innego pracodawcy na dane stanowisko w ciągu 30 dni po rozwiązaniu lub wygaśnięciu poprzedniego stosunku pracy, jeżeli przedstawią pracodawcy aktualne orzeczenie lekarskie stwierdzające brak przeciwwskazań do pracy w warunkach pracy opisanych w skierowaniu na badania lekarskie, a pracodawca ten stwierdzi, że warunki te odpowiadają warunkom występującym na danym stanowisku pracy, z wyłączeniem osób przyjmowanych do wykonywania prac szczególnie niebezpiecznych.
Nowe przepisy potwierdziły, że koszty badań ponosi zawsze pracodawca i że to on kieruje pracownika na wstępne, okresowe i kontrolne badania lekarskie.
Nie zmieniają się zasady przeprowadzania okresowych badań lekarskich pracowników. Przeprowadza się je:
- co 2 lata, jeżeli pracownik jest narażony na wdychanie szkodliwych pyłów lub oparów;
- co 3 lata, jeżeli w zakładzie pracy panuje gorący mikroklimat (po 45. roku życia badania takie muszą być wykonywane co 2 lata);
- co 4 lata, jeżeli pracownik stale korzysta z komputera;
- co 5 lat, w przypadku pracowników biura niekorzystających z komputerów.
Natomiast pracownicy, których niezdolność do pracy wyniosła dłużej niż 30 dni, zawsze podlegają badaniom kontrolnym. Nie ulegają zmianie przepisy dotyczące przeprowadzania obowiązkowych badań wszystkich pracowników, w tym młodocianych, zmieniających stanowisko pracy zagrożone chorobami zawodowymi, wypadkami przy pracy oraz uciążliwością jej wykonywania.
